هشتمين مرغي كه عطار در منطق الطير او را به ميدان مي آورد، بوتيمار است كه پرنده اي است كه بر لب آب مي نشيند و غصه مي خورد كه چرا قطره اي از آب كم شده است و تمثيلي است از افراد خسيس كه فقط به جمع كردن مال دلخوشند و خرج كردن آن را حتي براي خود روا نمي دارند و هميشه غصه كم شدن دارايي خود را دارند . بوتيمار مي گويد :

 مني كه هميشه بر لب دريا مي نشينم و از خساست خودم قطره اي از آب دريا نمي نوشم و اگر قطره اي از آب دريا كم گردد دل من كباب مي شود :

بر لب دریا نشینم دردمند              دایما اندوهگین و مستمند

چون نیم من اهل دریا، ای عجب     بر لب دریا بمیرم خشک لب

گر ز دریا کم شود یک قطره آب      زآتش غیرت دلم گردد کباب

براي همچو مني عشق دريا كافي است و توانايي رسيدن به سيمرغ را ندارم .

چون منی را عشق دریا بس بود     در سرم این شیوه سودا بس بود

آنک او را قطره ي آبست اصل       کی تواند یافت از سیمرغ وصل

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .